Gurur Kapısı Şiiri - Taner Muzoğlu

Kelimeler yetersiz kalır seni anlatırken.
Dizeler bile dize gelirde,
Bir sen dile getiremezsin şu içindekileri.

Bazen susarsın.
Git der gibi...

Bazen de öyle bir bakarsın ki,
Aklımdan erir gider,
Gitmeye dair bütün düşünceler.

Gidince asla dönüş olmayacak biliyorsun.
Giderken onca gurur kapısından geçeceğim.

Gurur kapısında kalbin sözü dinlenmez.
Gurur kapısında kimseden aşk dilenmez.

Bir kere girdin mi o kapıdan,
Ne aşkı düşünürsün,
Ne de kendini küçük düşürürsün
Gururun önünde.

''Aşkta gurur olmaz'' lafları sökmez orada.

Ne gurur yapabileceğin birisi kalır sol yanında,
Ne de cevap atmasını bekleyeceğin birisi,
Telefonun diğer ucunda...

Tek ümidim bakışlarını kesmemen üzerimden.
Susmak yakışmıyor sana.
Öyle bir konuş ki,
Sil aklımdaki gitmeye dair tüm düşünceleri.

Ne beni gurur kapısına muhtaç,
Ne de kendini dön demeye mecbur bırak.

Unutma!

Yalnızlık kalbe,
Aşktan daha ırak!