Neden insanlar hep,
birbirini herşeyden çok,
yani ölürcesine istediklerinde,
hançer saplar gibi yüzlerini,
öbür yana çevirirler?
Neden duvarlar hep,
aşılmaz olur?
Bir duvarcı ustası gerek,
Yapıcı değil ha,
Yıkıcı bir usta bu defâ,
çünkü aramızdaki buzları
ancak yüreğin kırar.
Neden zavallılar hep,
duvardan lâf atar?
aslında insanı bağlayan belli,
yüzler güldükten kelli,
engelleri kim takar?
Neden sarmaşıklar hep,
Kollarıyla sarıp birbirini,
Asla ayrılmazlar?
29.04.1997-2008
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 4.2.2008 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden herşey yolunda giderken önümüze bir duvar çıkıverir? Neden sevgilinin gülleri saçılırken, karşımızda bir engel bizi durdurur? En acısı da, bunu sevdalımızın yapmasıdır. Duvarcı ustası sevdayı belki de inşaa edendir? Gurur olmadan ne kadar değerli olur ki bir sevda? Bakalım görelim... Deneme ile bilelim.... Saygılarımla...
Yapıcı değil ha,
yıkıcı bir usta olsun bu kez,
Bölmesin kimse bahçemizi
Tam kalbinden,
Buzları ancak yüreğin kırar.
Neden sarmaşıklar hep
Kollarıyla sarıp birbirini
Asla ayrılmazlar?
sarmaşıklar birbirlerine sarılıp birbirlerinden kuvvet alıp yaşarlar.Tek bir dal gördünüzmü. Ağaçlar çiçekler hep birbirlerine bağlıdırlar.Sevgiler birlikteliklerle olur.
Tabiat bunu biliyorda herhalde bisz insanlar pek bilemiyoruz. Kaleminiz daim olsun.
TÜM YORUMLAR (2)