Gurur Şiiri - İzzet Kocadağ

Hangi yara kapanmaz, kanar durur müebbet?
Gönül yaram da bir gün kapanacaktır elbet!
Unut gitsin her şeyi, anma artık adımı!
Mahşere erteledim, seninle muradımı.
Git ellerin yari ol, sana hasret kalayım,
Ardından yaş dökersem, adı namert olayım!
Varsın yansın yüreğim, misal-i kızıl kömür,
Belli etmem kimseye, sönmese de bir ömür.
Söküp hayallerimi, çaldım sabır taşına,
Gelmem artık kapına, bekleme hiç boşuna!
Olsa olsa bu sevda, bir kara sevda olur,
O sevdanın uğruna, hançer yemiş bir gurur.

21.02.1988 - Pazar