Gurur kibir bende iken
Aldım Hakkı bir erenden
Dedi benden değil senden
Zindanım döndü sefaya
Korku gitmezdi peşimden
Dostlar kaçardı leşimden
Haktan verdi bana benden
Kıyamet geldi saraya
Sırat kilidi elimde
Musa asası dilimde
Âdem bende ben Âdemde
Ezelim geldi bu aya
Verdiler hepsini mülkün
Canla duydum “kün feyekün”
Kalü bela oldu bugün
Gözlerim erdi Hüdaya
Bendeki göz ol Habibin
Esrarı nam ol tabibin
Bir oldu yetmiş iki din
Gönlüm ulaştı deryaya
Bin kere koptu kıyamet
Bir ayette bin bir ayet
Gazabın az çoğu rahmet
Dedi Gönüllü Cüdaya
İsa eli değdi bana
Ulaştı elim Ladana
Rehbersiz gider yabana
Varırmı hiç ol Hüdaya.
8 Ağustos 2005
Mustafa TurhanKayıt Tarihi : 19.8.2006 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsana en büyük zararın nelerinden geldiğini, korkulan onca şeylerin nasıl korkulmaz olacağını, zamanın da nasıl tevhit edildiğini açıklayan bir diziliş diyelim, tabiiki anlayışı kıt olmayanlara, görüşü geniş boyutta olanlara hitaptır. Selamlar saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)