Yollar aşılır; yıllar tükenir
Sevgi aşınır; yürek tükenir
Dostlar yaralanır; vefa tükenir
Tükenen her sonun bir ilki vardır;
Bütün ilkler gururla başlar
Gururla tükenir...
Biten her güzelliğin sonunda
Yalnızlık ölüm gibidir.
Yalnızlık içinde inan
Gurur can simididir.
Ölüm, Hak'tan; ve
Mutlak boynumuzun borcu...
Lakin insan
Ne, yalnızlık içinde boğulmalı
Ne de ömrünce
Boynunda can simidi taşımalıdır.
Sevebildiğince
Gülgüzeli Arkadaşım-
sevmeli...sevmeli...sevmelidir!
(İstanbul; 18 Mayıs 2004)
Esma ÖzdemirKayıt Tarihi : 26.5.2005 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevmeli...sevmeli...sevmelidir. ' evet evet, sevmelidir...ve böyle güzel şiirler söylemelidir..
TÜM YORUMLAR (1)