Gurur Şiiri - İbrahim Ocak

Gurur

Kök salmış bir çınara benzetirdim
Sarsılmaz sandığım dostluğunu
Terk edinceye kadar sen dostluk yurdunu
Artık dönmesen de olur belki de senin çınarın kurudu

Bana kırılan gücenen bir dost var
Arayıp gönlünü alayım demedin
Vefanın dostluğun anlamını bilemedin
Güzel günlerin hatırına bile kıymet vermedin

Sen gurura kapıldın bu dostluğu küçümsedin
Beni gördün kibirinden selam bile vermedin
Ben de gururuma yedirip kendimi küçültemedim
Sana vefasız dost merhaba diyemedim

Olsun dostluk benim içimde bir tutku
O vefasız bir dosttu beni unuttu
Benim dönüşüm yok ki yerim belli dostluk yurdu
Zaten gemileri de yakmıştım artık onlar da yoktu

Sadık bekçisiyim ben dostluk yurdunun
Hani olur da düşerse bir gün bizim buralara yolun
Sadece bir dost ararsan onu da burda bulursun
Hatırlıyorsan bir zamanlar sen benim en iyi dostumdun
Yolun ve bahtın açık, hayatın da hep mutluluklarla dolsun

İbrahim Ocak
Kayıt Tarihi : 28.5.2004 11:13:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Ocak