gözleri buğulu sesi ağlamaklıydı
yaşamaya gücü kalmamıştı belliydi
kadın sadece susuyor nefesini dinliyordu aciz adamın
ne yapmalıydı onun için ne?
nefes almak istiyordu adam
saatlere dakikalara saniyelere meydan okuyordu fakat;
sevilmeye affedilmeye zamanı kalmamıştı
sustu. biriktirdiği onca sözü söyleyememek nasıl bir duyguydu?
gözlerine baktı adam işte o an son nefesini
kadının gözlerine akıttı
nasıldı severek ölmek
nasıldı acaba sensizlikte boğulmak
kadın gözyaşlarını tutamadı
ölüme yolladı sevdiği adamı
ne yapacaktı kadın hayatının devamında
biraz sessizlikten sonra kadında bir düşünce belirdi
evet evet buydu;
Gurur ve kindi aşkını sonsuzluğa yollayan Sebeb.
Kayıt Tarihi : 6.10.2014 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duygu Soyluoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/06/gurur-217.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!