Gurur.. Şiiri - İkram Gökhan Akcebe

Elimde değneğimle dolaşırken,
Yükseklere bakanları gördüm.
İp üstünde acemi bir canbaz!
Göğsünü gere, gere yürüyor.
Diyorum, şundaki havaya bak,
Burun desen kaf dağına varıyor,
Buda ne ki, yerinde sallanıyor.
Var git sen, başka işin mi yok?
Sözümü duyanlar çok bozuluyor.
Çık yukarı, baksana aşağı diyor.
Alkışlıyor, kalabalık şakşakçılar,
Bana, hadi hadi diye bağırıyor,
Hangi ara, çıkmışım ben yukarı?
Alçaklarımı hatırlayamıyorum.
Aşağıdan baktığım gibi değilmiş,
Yükseklerde ne rüzgar varmış!
Kuş olsam kaderde uçmak varmış.
Ben haddimi neden bilemedim?
Sonunda çakılıp düşmek varmış.
Gurur böyledir, herkesi zora koşar,
Aşşağıdan bakanı, padişah yapar.
Son pişmalık mı hiç fayda vermez,
İşi yapma gücü bulunmayanlar,
Başaramayınca bahaneleri hazırdır,
Tepe taklak yere düşsünler diye,
İplerine birileri hep un serermiş!