İncitilebilinir yanlarımı sevenler,
inciterek gittiler..
aslında hep ben gittim.. bu cümleyi söylemek okşuyor aklımın kalbine giden damarlarını..
Nedeni çok basit! bilirsiniz işte çocukların mahalle kavgalarını..
her kavganın ardından eve yüzleri dağılmış bir şekilde geldiklerinde anlatırlar tek tek olanları
nasıl kavga etiklerini
yumruğu diğer çocuğun gözüne nasıl indirdiklerini..
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Evet...
Söyleyecek çok şey yok aslında... Şiir, oldukça yalın bir dille nesir olarak yazılmış denebilir. Lakin, gururu tekmelenenle anlar bu şiiri...
'İncine incine incitmeyi de öğreniyor insan....'
Saygı ve Selam İle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta