Gururlanma insanoğlu,
Başlangıcın iki damla su.
Mezarın evin olmuş,
Kefenin eşin olmuş,
Sonucun çirkin,
Çirkin bir leş olmuş.
Sonunu bile bile,
Bu gurur öfke niye?
Batıl değil hakkı,
Seçseydin keşke.
Akıl nefse yenik,
Geriye kalan,
Üç beş parça kemik.
Dostlar acı söyler,
Ama doğruyu söyler,
Hak neylerse eyler,
Abdullah seyir eyler.
Kayıt Tarihi : 17.12.2006 02:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!