Gürültüyü seven insana şiir

Bitmiş dürüstlük, gurur olmuş salıncak!
Silah çocukların elinde oyuncak,
Biz ki cenazeyi kaçıran o kuşak,
Tüm bunlarla terbiye oluruz ancak.

Kabahatli arıyorsan, hiç arama!
Sendin, ellerinle tuz bastın yarama,
Bu işten bir çıkış yolu var ama...
Haram der, sonra meyledersin harama.

Ben ki senin kâfirin; tanrı tanımaz,
Senden iyi yaşarım eh be utanmaz!
Tonla günahlarınızı kantar tartmaz,
İş ki o alnınız da secdeden kalkmaz.

Sağ cebinden beş verip sola on koyar,
Yol babam yol! Böylece yolunu yapar,
Dinim haktır der de bir paraya tapar,
Hak hiç işine gelmez, sapaya sapar.

Kul hakkı da en çok onun dilindedir,
Konu ahlaksa kanaat önderidir,
Çok bilir zatım, sana da yol gösterir,
Yaptığını yapma, ahlakı siliktir.

Cahil insandır, gürültüyü de sever!
Yeter ki eline iyi malzeme ver,
Vakit israfıdır, lafıgüzaf eder,
Onu bu kadar konuştuğumuz yeter.