Gürültüler Şiiri - Hatice Nurevşan

Dili lal bayımı anlatırken bir zamanlar
Lal bir kadın oldum
Anladım ki onu anlamayışımın sebebi
Dilimdeki gürültüdenmiş

Belli ki susuşundaki sırrı
Kalemindeki mürekkebe fısıldıyor
Gitmediğimiz yerleri yazıyor
Süslüyor hayalleriyle onca satırı

Gönül pencereni arala
Yüreğinde gezinmek istiyorum
Rüzgarı hissetmek,
Işığın sesini duymak gibi…

Ruhunun mahzenlerine iniyorum usulca
Adım attıkça sen doluyor içime
Etrafımı sarıyor satırların
Alıp götürüyorlar
Göğe bakmayan bir pencereye
Yazdıkların,
Sonumu kazıyor tek tek yüreğime

Dökme içindeki karanlığı
Ne şiirlerinin altında ezilmeye halim var
Ne de imgelerinde boğulmaya
Leyl…
Her damlan bir bir boğazıma diziliyor
Yutkunamıyorum gözyaşından

Karnımdaki kelebekler bir bir uçtu
Kutsal saydığım göğe doğru
Tarih tekerrür etti
Hak yerini buldu
Kelebekleri ömür boyu karnımda tutamazdım