Gürültübilimci Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Kent gürültülerinin uzmanı oldum,
Uzman gürültübilimci ben,
Biliyorum şimdi Vietnam’ın rüzgarları,
Ne yönden gelir, ner’den nereye eser...

Sabah altıda çalışmaya başlar işçiler,
Akşam altı dedin mi sessizce eve dönerler...
Çekiçler, vinçler, kaynak sesleri,
Her gün tüm Vietnam’ı inletirler...
Vietnam: Bir geçiş ülkesi, kalkınma ülkesi...

İşte bu seslere motosiklet sesleri,
Çok ama çok sonra eklenmiş diyorlar,
Ne ekleyeni bilirim ne de ne zaman eklendiğini,
Ama o ezberlediğim sesleri çıkaran motosikleti,
Her yerde tanırım, görmesem de tanırım elbette...

Çünkü seni gelişin demektir o gürültü oratoryusu,
Gürültüden de oratorya yapılır elbet,
Çünkü birer oratorya yakışır senin her gelişine evet...

Tam yanamayan ama tam da tükenmemiş ışık,
Bir yanar bir söner tepemizde,
Kanadı kırık kuş gibidir,
Ya da kanatlı bir varlık ama bilmez,
Bu kanatlar(,) varlığı, göklere nasıl savurur...

Işık oyunlarının da böylece uzmanı oldum,
Gölge oyunlarının, kukla sayımlarının...
Ama herşeyin üstündedir elbette,
Gürültübilimine katkılarım...
Çıkar bana gürültünü, ne olduğunu söyleyeyim senin...

Çoğu bilimler hemen hemen her zaman,
Gürültü yapmaktan öte bir işe yaramadığına göre,
Bu gürültübilimi, felsefeyi de sollamış olmalı,
Gürültübilim, ne çok bilimin anası...

Kent gürültülerinin uzmanı oldum,
Uzman gürültübilimci ben,
Biliyorum şimdi Vietnam’ın rüzgarları,
Ne yönden gelir, ner’den nereye eser...

Ho Çi Min Kenti, Vietnam, 3 Kasım 2007

Gezgin, U. B. (2008). Vietnam Şiirleri (2007-2008) [Poems of Vietnam]. Ho Çi Min Kenti, Vietnam, Mart 2008.