Kibir
İnsanı en zayıf yerinden vurur
Geçmez bu vurgunun yarası
Ne yapsan gitmez yürekten
Ebediyen hep orada oturur
Birde gurura katılınca kibir mayası
Çıkar ortaya insanın foyası
Tepeden bakar insanlara
Büyük gördükçe kendisini
Kusar durmaz öfkesini
Hiç düşünmez gerisini
Kırar guruları haykıra haykıra
Böyle hüküm süreceğim sanır aklı sıra
Kibirle mayalanan gurur
Bir başka kalıba sokar insanı
Kendini kanatlı kartal sanır
Yükseklerden seyreyler neslini
Göremez etrafında olan biteni
Kör sağır ve duygusuz eder benliği
Duymaz intizarları
Doğru kabul eder sahtekârlıkları
Lakin yanılır aldanır
Sen kibirli terk etmezsen
Kibir seni terk etmez
Kibir ile dostluk yan yana gitmez
Çoğalır fark edenler bu sahte davranışları
İnsan onuru dikilir karşına
Gösterilen saygı sevgi yok olur
Sonunda bumerang olur
Döner sahibini vurur
Bir bakar ki
Ayrılmış dost bildikleri üçer beşer ardından
Çevresini bomboş bulur
Yanlışını o zaman anlar
Sevdiremez kendini terk edenlere
Yapayalnız tek başına kalır
Fayda ermez son pişmanlık
İş işten geçmiş olur
Kayıt Tarihi : 13.7.2020 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
diline sağlık
beğeni ile okudum
Demek ki bu gurur ve kibir öyle kötü bir şey ki ayetlerde dahi yasaklanmış.
Çok anlamlı bir şiir olmuş.
Tebrikler Üstadım.
Bir başka kalıba sokar insanı
Kendini kanatlı kartal sanır
Yükseklerden seyreyler neslini
Göremez etrafında olan biteni
Kör sağır ve duygusuz eder benliği
Duymaz intizarları
Doğru kabul eder sahtekârlıkları
Lakin yanılır aldanır
Kibirle gurur kibirli insanlar kendinden başkasını görmezler
hep yüksekden uçarlar bir yere kadar
güzel bir şekilde dile getirmişşiniz tebrik ederim hocam selam size
TÜM YORUMLAR (5)