asılı kaldı son yakamoz gurubda
diğerleri çoktan yokoldular ufukta
sıkıca sarıl bu son demlerine haydi
bırakma ellerini tırnaklarındaki kanı
ağlasa ne fayda yakarsa ne fayda
yok arzularının son çınlaması burada
son yakamozu elinde kalan küskün
hüznün görünen en büyük çınlaması
ağarıyor artık gün soluklaştı yakamoz
son hevesleri bu gurubun hayatındaki
bakışlar buğulu kaldı güne yok merhaba
saklanan öfkelerinin hepsi hazır bu ana
aralandı yeni gün büyüdü ufuk çizgisinde
kalmadı özlemeye alışan gurubun hevesinde
yakamozu yok artık büyütemedi yüreğinde
ne gurub kaldı ne de yakamozu yeni günde
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 12:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Elmalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/20/gurubun-gozyaslari.jpg)
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)