Ben durgun, kendi dalgası kendine yeten denizdim bir zamanlar.
Bir fırtına vurdu sahilime
Toparlanamadım..
Bir güneş şavkı istemiştim oysaki
Yüzüme sapsarı ışıklarını vuran
Kirpiklerin gibi Azizim
Dalgaların karışınca sularıma,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta