Ben durgun, kendi dalgası kendine yeten denizdim bir zamanlar.
Bir fırtına vurdu sahilime
Toparlanamadım..
Bir güneş şavkı istemiştim oysaki
Yüzüme sapsarı ışıklarını vuran
Kirpiklerin gibi Azizim
Dalgaların karışınca sularıma,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta