Görünce sırtındakini
Sordum hamala “ağır mı yükün?”
Dedi ki;
Ona buna, efendim deyip
Efendisine boyun eğip
Sırtında el sözü
Umuda gebedir, çaresizliğin sancısı
Mümkün mü
Umutsuz insanın yaşaması
Bir gün gelir, nedenler takılır aklına
Bir sebep ararsın, her olup bitene
Gittim bahçıvana
Çünkü o biber eker
Dedim;
Ey bahçıvan!
Bahçendeki Biberlerin neden
kimisi tatlı da Kimisi acı
Kimi dolar diline
İnandırmak ister beni, karşısındakine
Sermayesiyimdir dolandırıcının, ikiyüzlünün
Eninde sonunda yıkılır, benimle kurulan
Benim adım yalan
Bu gece seni mum ışığında seyretmek istiyorum
Gözlerinin siyahında titreyen alevde ısınmak
Bu gece kollarının arasında yanmak istiyorum
Bu gece yalnız sen ve ben
Bu gece çılgınca seni istiyorum
Biten mum gibi kendiliğinden sönmek
Korkutuyor beni, bu sonbahar rüzgârları
Sonuna yaklaşmak bir şeyin adım adım
Ürkütüyor yüreğimi
Hiçbir şey dünkü gibi değil bugün
Ve hiçbir şey bugünkü gibi olmayacak yarın
An gelir soluğu kesilir yalnızlıkların
Düştüğüm yerde bırak beni
Küstüğüm kaderden istemem artık mutluluğu
Kalmadı bir adım atacak halim
Nasıl anlatayım bu yorgunluğu
Düştüğüm yerde bırak beni
Umutla bekliyorsun
Hala hayalle mi yaşıyorsun
Sabır güzel şey de
Ömrünü tüketiyorsun
Belki bugün, belki yarın
Hiç kaçışı olmaksızın
Şimdi kırık bir kalbin parçalarını süpürüp
Tuzla buz olmuş umutları yanımda götürüp
Gitme zamanıdır
Dönerim elbet geri
Böyle yağmurlu, karanlık bir kış gününe denk geldiği gibi
Dönerim belki yağmurlu bir bahar günü
Günaydın yeni doğan güne
Günaydın göğün mavisine
Gülümse gözlerim
Ve haydi yüreğim
Yepyeni bir umuda sarıl yine…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!