Sana kötü demesinler diye
Kendimi kötü ettim.
Sana pislik demesinler diye
Kendimi pislik ettim.
Seni gelip ezmesinler diye
Kendimi ezdirdim.
Dünyayı verdiler
Kim var? dedim
Kimse yok dediler
İstemedim.
Cennete gönderelim dediler
Seni sordum
Sende beni sevseydin
Benim seni sevdiğim kadar
Değer verseydin bana
Benim sana verdiğim kadar
Olurmuydu bu ayrılık?
Olurmuydu bu pişmanlık?
Gözlerimden akan yaşlar
Gökten boşalan yağmur gibi
Dökülen her bir damla
Büyüsün içinde bitmez bir dert gibi.
Azmı çektirdin bana
Yoruldum!
Aralarda kalmaktan
İtilip kakılmaktan
Düşürülüp ezilmekten
Yalan sözlerden
Sahte gülüşlerden
Sevmeyi bilmeyenler.
Sen sevgiyi ne bilirsin!
Hiç sevmemişsinki
Sevdiğini sanıp
Kendini kandırdın
vatan vazifesi ister istemez yapmak istemediğimiz seyleri yapmak zorunda bırakıyor...
12 Eylül 1980
Çaldı alarm gece yarısı
Tüm asker ocaklarında
Kalktık gece karanlıkta
Umarım bütün sevenler sevdikleri için aynı düşüncededir.
Özellikle evli olanlar.
Yaşamak seninle
Mutluluk seninle
Gülmek seninle
Ne yapmam gerekir?
Seni mutlu edebilmem için
Benim ol desen, olamam!
Benimle kal desen, kalamam!
Geri dönme desen, yapamam!
O zaman beni unut desen, unutamam!
Küçükken bizi koruyan
Bizim için ağlayan
Bizi uyutan, kendisi uyumayan
Annemi Özledim Ben.
Yemeyip yediren, giymeyip giydiren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!