Karanlık çökmüş üzerine
Zifiri karanlık
Güneş hiç doğmayacakmış gibi
Hüzünlü ve dağınık
Kar taneleri dökülüyor bir aralık
Nice yiğidin gösterdiği kahramanlık
Hayat uçucu
Hayat kurşunî renkte
Göllerde çılgınca yüzen çocukların
Uçurtmasını göklere salan yavrunun
Sevinci hayat
Sevgi Sonsuz Bir Umman
Dal Dalabilirsen
Aşk Yolu Çok Yaman
Git Gidebilirsen
Bu Yol Hasret Yolu
Gezdim tozdum nice şehir
Sendeki huzur ve şefkati bulamadım
Ey Erzurum'um!
Anam kadar merhametli
Babam kadar babacansın
Senden aldım havanın en temizini
KAr
Hasretli gözleri saran bir buğu
Yolların arkadaşı, yeryüzünün suyu
Sana nefretle bakan gözlere açmalı kuyu
Gönlüme yâr,
KAr
Bak lâleler açtı, güller açtı;
Gönüllere sevinç ve neşe saçtı.
Sevgiyi gören nefret, yokluğa kaçtı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!