GÜRPINAR – 3
Doğduğum topraklar baba yurdumsun
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
Bedene can veren canda ruhumsun
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
Düğün dernek davul zurna halayı
Filim gibi geçti gitti alayı
Gün geçtikçe özlüyorum sılayı
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
Tandır yanar lavaş ekmek çekilir
Sabah erken millet yola dökülür
Tarlalara arpa buğday ekilir
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
Nice yaralar var açsam sinemde
Taş üstünde taş kalmamış hanemde
Yaşıyorum seni her gün özlemde
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
Gurbete gidenler geri gelmiyor
Yüreğime düşen ateş sönmüyor
Sevdandan ağlarım acım dinmiyor
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
Gurbette istersen gayet lüks yaşa
Akıttım gözyaşım kabirde taşa
Dolaştım köyümü bir baştanbaşa
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
Kayaturan şöyle baktım etrafa
Öğlen vakti gittim durdum ön safa
Düşündükçe yorgun düştü bu kafa
Çocukluğum sende kaldı Gürpınar.
05.03.2014 Saat: 20.46
Şevki KAYATURAN
Kültür ve Turizm Bakanlığı Halk Şairi
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!