Gürol Öncel Şiirleri - Şair Gürol Öncel

Göz Görmeyince / Gönül Katlanırmış Ya...
Kapattım Gözlerimi...
Dayan Gönlüm Dedim DAYAN...
Söz Gümüş /Altın Sükutsa...
Sözüm Sussun / Sükutum Konuşsun Bugün

HAYATIMI GURURLA SUNARIM...

SORMA;
Bir Ömür Tükettim ki...
Ölümü de Yaşadım / Mutluluğu da...

Bir insan gelir, her dediğine kanarsın,

Sonra gider ardından bakarsın..

Bir zaman sonra ağlamaya başlarsın.

Dünden geçerken sana dolanıyorsam
Bugünleri seninle tüketiyorsam
Nefesim bana isyandaysa itinayı elden bırakıp
Adını andıran her kelimeyle
Yeşil-elâ gözlerimde menevişler oynaşıyorsa
Elerimde sımsıkı tuttuğum aşkımdandır

Öldürecektim seni bende; kendimde o gücü bulabilseydim eğer...
Sindiremeyecektim senden kalanları benden uzak mezarlara koymaya! ! Diyar diyar dolaşıp yine içime gömecektim seni en sonunda...
”Ben demiştim” diyenlere, üzüntümü belli etmemek için kuşandığım, mekanik tebessümlerimin ardındaki yaşlarla sulayacaktım taze mezar toprağına ektiğim çiçekleri...
Ama ben seni içimde öldürmeye kıyamadım....
...
Başarabilseydim incitecektim seni,incinmişliğimin verdiği cahil cesaretle..

Nefesimi kesen yorgunluklarım
Ve geriye şöyle bir baktığımda,
affı mümkün olmayan kırgınlıklarım var..
Yanlızım desem inandıklarıma ters,
Yanlız değilim desem yaşadıklarıma ters,
Mutsuzum desem şükrüm incinir,

Tanyeri ağarırken çiğ taneleri üzerinden şavkını paylaştırdığı zamanlardan sesleniyorum sana. Güneşin karanlıkla aydınlığın üzerine tüllendiğinde "imkansız sevdamı" yolluyorum sana. Durgun suyun dibinden görünen beyaz çakıl taşların üzerine adını yazıp sana geliyorum ve bu sevda mektubunu kelebeğin kanadında sana yolluyorum.
Gülüşlerinden öperek uyandır beni

Dolunayda çığlık atan bir gecede sevdim seni. Göremesem de gülüşlerini seher yelinde yapraklarını güneşe açan ciceklerin yüreğinde bildim gözlerini. Sırtımı sıvası dökülmüş duvarlara yaslayıp seni anlatırım karanlıkla inatlaşan yıldızlara. Her sabah papatyanın ayak uçlarında uykuya dalmış ceylanları kaldırıp onlarla nice selamlar yollarım sana…

Sakın kederlenme sen. Kozasından hayata gülümseyen kelebeğin kirpiklerinde öğüttüm arsız acılarını. Çünkü sen doğan güne umutla uyanmalısın. Ne olur düşünme içinde kanattığın sancılara. Yüreğin irin toplasa da ne olur ağlama. Ben sen uyanmadan gül kokulu yağmurlarla yıkarım kanayan dudaklarını. Cünkü sen her soluğunda “ baharları “ solumasın.

Ya Hep ya Hiç'tir Aşk.
"""Kimini şair eder yazdırır, kimini ressam eder çizdirir aşk.
__Uzun bir yoldur, adımlık değil ve bilmelisin ki aşk tadımlık değil.
_Derler ya hani; ya siyahtır ya beyaz grisi yoktur aşkın diye, tam da öyle işte.
_Ya içindesindir ya dışında, ya yazındasın dır ya kışında.
__Aşka esir olmak sağlam bir cesurluk ister aslında.