Gürkan Özbey Şiirleri - Şair Gürkan Özbey

Müstefilün/Müstefilün/Müstefilün/Müstefilün

Mecdûd imiş
mecdûl imiş meclûb imiş âşık olan
Mecnûn imiş mecrûh imiş meczûb imiş âşık olan

Mefâîlün/Mefâîlün/Mefâîlün/Mefâîlün

Benim bâğımda bîrâkîp öter dîvâne bir bülbül
Çü beyzâ berf-i bîsâhîp iner bîlâne bir bülbül

kokanbir bûy-i misk anber o bir bîçâre bîmâder

Fâ i lâ tün/ Fâ i lâ tün/Fâ i lâ tün/ Fâilün

Gayrı vuslat vakti hemdem bekliyor sultânımız
Zindemiz mevlâmızındır mürdeyiz yok cânımız

Çünkü ondan gelmişiz biz yolculuk Allâhadır

Müs tef i lün/mü te fâ i lün/müs tef i lün/mü te fâ i lün

İnsan Hüdâyı bilir velî, derkeylemez ki o çok yakın
Çün ism onun ve de zât onun, her çîze aşk ile hep bakın

Hünkâr olan ki Hüdâ imiş, âcîze amma vurulmuşuz

fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün

Jerd-ü kejgû düj ve kejrev rejd-ü kejbîn-û jiyandır
Jâjegû vû dilfejâgîn-û düjâgâh-û çiyandır

Düjberâz-û ejgehân-û kejdil-û düjmân-ü kejhû

Me fâ î lün/Fâ i lâ tün/ Me fâ î lün/ Fâ i lâ tün

Yakar nâlîş eylesem ger kamû arz-û âsımânı
Komek kon dîvânê hestem ilâhî perverdigârâ
Yıkar feryâd eylesem ben behişt-î heşt-û cihânı
Komek kon dîvânê hestem ilâhî perverdigârâ

Fâilâtün/ fâilâtün /fâilâtün/ fâilün

Nerdedir Allâh derket çünkü sen Hû-zâdesin
Göktedir tahtındadır dersin fakat zâhirdesin

Çok yakındır dûr olan bendir ki haktır kâinat

Mefûlü/Mefâîlü/Mefâîlü/Feûlün
Mefûlü/Feûlün


Sen sanki o cennetteki elmâs-ü telâsın
Ârâ-yi melâsın

Fâ i lün/ Mü te fâ i lün/ Mü te fâ i lün/ Müs tef ilün

Sevgilim gül-ü lâlesin dil-ü cânımın her hâlisin
Sen ki hande vü giryesin kamu hâlet-î rûhiyyesin

Ben gürüsne-vü teşneyim fakat aşk-ı haktan zindeyim

Me fâ i lün/Fâ i lâ tün/ Müs tef i lün/ Müs tef i lün

Sitâre-yî âlem-î dil, hem hurşid-î firdevs-i hâl
A dilber-î bendehâ yar sensiz beşerhâ kâr-ü lâl

Behişt-i âlâ-yı âşık yektâ ve bûd-î pâyidâr