Yaralarım yüreğimi dağlamakta
Çare sensin yüreğimi yamamada
Gel artık aydınlık habercisi
Bekliyorum seni hüzünlü, yollarda
Sensizliğin acısını nasıl dindireyim
Dört bir yanımı sarmış bilinmezlik
Ufuk kararmış, gün solmuş
Baharı bekleyenler hazan solumuş
Ümitsizlik insanların ümidi
Yeis başlara taç olmuş
Olmazlar dikta edilmiş
Deniz yakamozuyla güzel
Gece mehtaplı lacivertliğiyle
Kalem kaderi kağıtla
Göz bu kaderi okumakla
Yalnızlık üç heceydi
Belki çok anlamlıydı
Ama tekti işte
Onunla yürünmüyordu mutluluğa
Koşulmuyordu sonsuzluğa
Sen geldin,tek heceydin
Siyah güller koklamak
Kırmızı yağmurlarda ıslanmak
İlk günkü hayallerimizdi
Zaman geldi devran döndü
Siyahın yerini beyaz güller
Kırmızı yağmurunkini ise gri aldı
Boğuluyorum sensizlik denizinde
Çıkamıyorum sen sahiline
Boğuluyorum;
İkilemler içinde
Bir sana varamıyorum
Boğuluyorum
Dertler çekiyorum ismini bilmediğim
Yollar sürüyorum izini bilmediğim
Sana doğruymuş gibi sandığım
Fakat kendime doğru açılan
Açtım kapının kilidini
Sürdüm sürgüyü kalbime
Ben doğarken de varmış yağmur gözlerimde
Bir daha bırakamamış beni bu çölde
O zamanlar belki anlamsızdı
Ama dönüştü çok anlamlılığa git gide
Oldun bazen maşuktan ayrılışın adı
Düşlerimin mihengi
Gecemin ateş böceği
Sıcakta serinletici meltem
Yaralara sürülen merhem
Gözyaşlarımızın rengi ne acaba?
Sevgiliye sarıldığımızdaki duyguda ne?
Ayrılığa düştüğümüzde sararmıyor mu hayat
Hayat boyu güneşli mi hava
Yoksa yağmurlarda da ıslandığımız olmuyor mu?
Sokaklardaki soğuktan sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!