Gürhan'a Mektup Şiiri - Mahmut Çuhadar

Ciğerparem biricik oğlum Gürhan’ım
Bil ki senden öte değil bedende canım
Varlığından haber aldığımda uçacak gibiydim
Şükrettim yaradana artık bir evlat sahibiydim
Seni korusun diye O’na nice dualar ettim
Çocuk, ben seninle karşılıksız sevgiyi tattım
Mesleğimi severken bıraktım tahsiliniz için
Yanlış anlama bu yaptığım en doğru seçim
Uzun aralıklarla bırakıp gittim Ankara’da seni
Hasretle dinledim telefondan gelen sesini
Artık hayat kapısında bir yolcusun oğlum
Benden biraz da sıkılıyorsun biliyorum
Kanatların şimdi güçlü, uçmak için sabırsız
Uçacağın dünya ise doymak bilmez bir hırsız
Hazır ol çetin mücadeleye onunla yavrum
Korkmadan ilerle ben hep arkanda duruyorum
Sen istemesen de yüreğim hep seninle atacak
Sustuktan sonra da bir köşede sevginle yatacak.

Oğul! Ben taşrada şark terbiyesiyle büyümüştüm
İnan ki babama içerleyip defalarca küsmüştüm
Şimdi artık anlıyorum onu yıllar sonra olsa da
Keşke affettirsem kendimi o günler geri gelse de
Sevgisini göstermese de babam beni severdi
Sevmek şımarıklığa, terbiyesizliğe kapı açar derdi
Ben sana biraz doğu, biraz batı terbiyesi verdim
Daha sevecen olabilmeyi inan ben de dilerdim.

On sekiz basamağındasın kapılar açıldı açılacak
O kapının arkasında siyah beyaz açıkça seçilecek
Kulaklarını tıkama benden gelen dost sesine
Beraber bakalım onulmaz yaraların çaresine
Kızgınlığım sadece endişedendir hiç unutma
Öğütlerim sana zarar verecekse sakın ola tutma
Gün bu gündür oğul kader senin ellerinde
Ayağına taş değmesin acımasız hayat yollarında…

Mahmut Çuhadar-25 Temmuz 2012