Gürcü. Şiiri - Ahmet Kurnaz

Karanlık çökerken köye derinden,
Her akşam bir ömür yaşarsın gürcü.
Düşlerin yırtılır orta yerinden,
Geceden, sabaha koşarsın gürcü.

Çeşmeden gelirsin iki satırla,
Birgün bostan işi, öbür gün tarla.
Yüreğinde taşıdığın bin sırla,
Şafaktan şafağa koşarsın gürcü.

Dağ gibi yücesin, biraz eğilsen,
Bir akşam sessizce kapıma gelsen.
Seni nasıl özlüyorum bir bilsen,
Hayrete düşersin, şaşarsın gürcü.

Tepelerden, düz ovaya bakarsın,
Çırpı toplar ocağını yakarsın,
Irmak gibi çağıl çağıl akarsın
Sel olur, çağlayıp, coşarsın gürcü.

12 EKİM 2000/Elbistan