Gurbetten Sılaya Mektup…

Gönlüm hep hasret dolu varamadım sılaya
İnsanlar halden bilmez alır beni alaya
Dünya ibretle dolu şaşarım her olaya
İstikbal rüyasıyla odaklandım paraya,

Ömrümü heder ettim bir adam olamadım
İlim denen deryadan nasibim alamadım
Çok uğraştım bu yolda umduğum bulamadım
Senelerce okudum çıkamadım feraha.

Gencecik yaşlardayken geldiydim Avrupa ya
O zaman zannettiydim yeni geldim dünyaya
Yıllar geçti buradayım günleri saya saya
Tek geldim ama şimdi oldum koca akraba

Külfet çoktur bu yüzden dertler hiç bitmez oldu
Yoruldum artık, sırtım ağır yük çekmez oldu
Kumanya kira derken aylığım yetmez oldu
Bir kaç çift ayakkabı bir kaç süslü eşyaya,

Bu avrupanın sonu geldi de geçti artık
Ya dönüş,ya da ölüm en son durağa vardık
Ömrümüz heder oldu istikbal mi kurtardık
Kazandık üç beş kuruş hep yatırdık binaya.

Niceleri var burada dünyaları yıkıldı
Dost diye bir avrata köle gibi takıldı
Evde huzur bulmadı kahvelere tıkıldı
O da kazandığını hep yatırdı şaraba

Kimi para topladı vermiyor zekâtını
Düşküne yardım etmez, sürdürür inadını,
Sorsan çıkarmak ister zenginliğin tadını
Ah gitmiş, vahı kalmış şimdi biner araba