Madem dünya bir gurbet, göçmek gerek sılaya,
Kim kalmış ki burada biz kalalım müstesna?
Hem ne için gam olsun gitmek daha alaya?
Olsaydı kar kalmakta biz olmazdık istisna!
Vazifeyi bitiren binler nebi taşınmış,
Sanma demiş bir teki; ”ben kalayım gurbette”.
Kaç devirdir o yollar yürümekle aşınmış,
Sılası cennet olan kalmaz arzda elbette!
Nice gafil ağa, bey, sürmüş burda saltanat,
Cezbeyleymiş cihanın cazibesi onları.
Ölmemeye uğraşmış pek çokları pür inat,
Bak tarihe ne olmuş bu beylerin sonları!
Zülkarneyne kalırdı kalsa idi mülk, makam!
Veyahutta kalırdı kuşdilini bilene!
Başka türlü düşünmek, kalpte maraz ve sakam!
Acınırmı bilemem buna rağmen gülene?
Sen diyorsun ey nefsim; ”Allah gecinden versin”,
Hayırmıdır geç gitmek onca dostun yanına?
Yaşın aşmış elliyi, ayni şeyi söylersin!
Dünya baki mülk değil ebed gerek canına!
İşte böyle keyfiyet gitmemeye yok imkân,
Erinde ya geçinde o mutlaka olacak!
Ölümlü bir âlemde makulmüdür çok iskân?
Değil yalnız insan, cin, tüm kâinat ölecek!
Dengi bağla hazırlan, şu sevkiyat zaruri,
Yolun epey uzunca hazırlığın tam olsun!
Ruh sılada bulacak ancak gerçek süruru,
Amelin Salih olsun imanın sağlam olsun!
Cihat ŞAHİN
31.07.2009-İZMİR
Kayıt Tarihi : 31.7.2009 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!