Gurbetten Sılaya Şiiri - Birkan Akyüz

Hasretin katre katre erirken avucumda
Yırtılan bir resmini saklarım başucumda

Durgun bir su gibiyim, beyaz bir papatyayım
Söndü hep umutlarım, ben gurbette yayayım

Derdimi yazamadım, mürekkebim yetmedi
Dalgalandı hüzünler, kalbimi terk etmedi

Şiirim öksüz kaldı, kalem kırdı sözlerim
Mecalim kalmaz oldu, tutmaz oldu dizlerim

Dudağımdan döküldü, isminin her hecesi
Gündüzler serap oldu, çekilmiyor gecesi

İçime volkan düştü, yüreğime kan düştü
Hayattan bir can düştü, sana da Birkan ‘’düş’’tü