Gurbetten Oğula Şiiri - Ahmet Güllüce

Koklardım toprağı,taşı,ağacı

Koklardım her yanı vatandır diye

Var mıdır gurbetten daha bir acı

Vatandan ırağa atandır diye

Dertlendim bugün bu gün efkarlandım

Sevdan çarmık oldu yandım harlandım

Bir parça gülmeye inan arlandım

Hasreti yürekte yatandır diye

Gurbette geceler nasılda kara

Her yanım sızlıyor her yanım yara

Hiç tasa etmezdim düşseydim dara

Vatan kollarımdan tutandır diye

Sen yiğit diyarı Anadolusun

Mazlumun kanadı tutan kolusun

Ezelden ebede sen Hak yolusun

Erenler ecdadın atandır diye

Bilesin ki ne çok kızarım ona

Kırk asır beddua yazarım ona

Bir değil bin mezar kazarım ona

Güneşi doğmadan batandır diye

Dedem; oğul sana nasihat derdi

Bir mübarek yüktür vatanın derdi

Sen sen ol yoldaşın seçme namerdi

Kendi toprağını satandır diye

Evlat bu davanın çilesi çoktur

Doğru söz kurşundur,sızlatan oktur

Öğüt almaz ite ne yapsan haktır

Poz yapıp kaşını çatandır diye

Dizime vururum inan dizime

Vururda bir daha kanmam sözüne

Evladım olsan da bakmam yüzüne

And içip sözünü yutandır diye

Velhasıl öz olan sözüm şudur bil

Mazluma omuz ver zalime değil

Bir tek RABBİN için secdeye eğil

Nefsini, şeytanı utandır diye...