Gurbetten Mektup 1 Şiiri - Taşkın Uzel

GURBETTEN MEKTUP 1

Çok değerli dostlarım
İş güç derken çoktandır elime alamadım kalemi
Dedim bir mektup yazıp anlatayım halimi
Hem de biraz tanıtayım gurbet denen zalimi…

Aslında ne ayran içip ayrı düştük, ne de karakediler geçti aramızdan
Şükür yok başka derdimiz ağır gönül yaramızdan…

Durum şundan ibaret
Adına gurbet denen bozuk bir çarkımız var
Açık cezaevinden sanmayın farkımız var
Efkârlı gecelerde içli bir Türkümüz var
Ayranımız yok ama Vizondan kürkümüz var

Tarifi zor gurbetin ne desem hafif kalır
Yaşadığın bir tek gün ömründen sene alır…

Memlekette görmüştüm; umut taşyan kuşlar vardı
Kocaman beyaz kanatları sanki pamuktu kardı
Burada umudun kuşu kanadı kırık serçe
O da garibim taşıdığı umutta kanadının yettiğince.

Sokakları keşlere umutları düşlere gözleri de yaşlara alışıktır gurbet ve gurbetçinin
Toprağı toz yeşili boz insanı yoz havasıda buz gibidir
Yani gurbet dedikleri dostlar taaa cehennemin dibidir...

Bazılarınız şanslı sayar bizi hatta bazılarınız der ki “aman be dostum nesini özledin“?
Dağını taşnı böceğini kuşunu anamın babamın sesini özledim
Keçiyi koyunu oynadığım oyunu havasını suyunu özledim…

Bu arada ne sağcıyız ne solcuyuz ne de hükümetle bir sorunumuz var
Çoğumuzun tek derdi o gün edeceği kâr

Hiç abartmıyorum işe geç kalmayım diye yüz metreyi beş saniyede koştuğumu bilirim.
Akşamları televizyon tek eğlence ya maç var ya da dizi
Vallahi bu gurbette robota benzettiler hepimizi…

Soğuğu sert sıcağı dert gurbetçi de her zaman merttir
Diyeceğim ama öyle de değildir gurbetci
Aslanı kedi bir köşede boğup yer de bir Allahın kulu hoşt demez kediye
Kusuruma bakmayın kediye hoşt dedim diye
Unutmuşum gurbette sahi ne denirdi kediye?

Güneş aynı güneş değil tenimiz yansa da içimiz ısınmaz
Yıldızlar bulutlara gizlenmiş parlamaz
Bahçeleri meyvasız asmasında üzüm yok zaten olsa da hicbirşeyde gözüm yok

En iyi biz biliriz unutulmanın acısını
En çok biz özleriz
En alışık biziz ayrılıklara
Kötü ne varsa öndeyiz uzak ara

Gündüzleri karanlık geceleri ayaz
Burada rüyalarımız bile siyah beyaz...

Ben hiç sevemedim gurbeti
Eskiyen sevdalar biten aşklar yerine her umut ettiğimde hasrete sarıldım
Her kurduğum hayal hüsranla bitti
Feleğe darıldım
Kadere kırıldım
İnanın dostlarım artık çok yoruldum…

Bugünlerde stresten arada bir kalbimde sıkışıyor
Belki biraz abarttım ama bu şerefsiz gurbete de ne desem yakışıyor…

İşte böyle sevgili dostlar
Nereden başlasak derken baktık ki yolun sonuna gelmişiz bile
Belki son bir umutla amorti bekler misali geçecek günleri ayları yılları say babam say
Belki de son bir hayâl
Şimdi bir deniz kenarında olsaydım bir simit bir de demli çay
Ooooofff Ulan gurbet
Vay anasını vayyyy…

Yaşamadan yaşlanmak bu olsa gerek
Bir tek yüreğimdeki sevgi yıllardan geri kalan
Ötesi külliyen yalan…

TASKIN UZEL