Yıl bindokuzyüzyetmişiki
Elinde tahta valiz
Sirkeci garından kalkan gurbet treni
İçinde umut dolu birçok adam
Onlardan biride benim babam
Dayanabilirmiyim acaba diyordu
Üç yavrusu eşi birde ana baba
Ardında kalan
Hele birde memleket hasreti
Kolay değildi dayanıp sabretmesi
Söz diyordu en yakın zamanda
Alacağım kızlarımı da senide hanım yanıma
Öylede oldu artık kızları eşi de yanında
Yıl bindokuzyüzyetmişdokuz
Birde oğlu oldu
Hayattaki en büyük mutluluğu
Boy boy oldu çocukları
Her biri yuvadan uçup kendi yuvasını kurdu
Baba olmaktan dede olmak daha bir yakıştı
Artık pamuk dedeydi adı
Yıllarca çalışıp didindi
Değil namert kuluna
Mert kuluna bile muhtaç etmedi
Dört evlat yetiştirdi bir işçi maaşıyla
Hep helal lokma yedirdi
Bir muradı kalmıştı sadece
Memlekete dönüp yaylasında serinleyip
Sahilinde gezinmek…..
Bileti almıştı dönecekti doğduğu yere
Ne yazık ki ömür yetmedi
Yıl ikibinonbir aylardan nisan
Evlatlarının kollarında verdi son nefesini
O güzel insan
Tahta tabut içinde döndü köyüne
Şimdi huzur içinde uyu baba
Çok sevdiğin memleket toprağında…..
Kayıt Tarihi : 8.5.2011 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yetmişaltı yıllık ömrün kırk yılı gurbette gecerken hep bir gün memlekete dönme fikriyle yaşadı bize iyi bir baba annemize iyi bir eş dostlarına dosttu kısaca adam gibi adamdı benim babam......Kabrin nur mekanın cennet olsun babam.......
bazı kitaplar vardır hikayesinden çok daha fazlasını yaşatır bizler,
bazı filmler vardır ,aşkı anlatan seyrederken bitmesin diye dua ederiz ,
ve bazı şiirler vardır anlatılmaz,
yukarıdaki gibi ....
seninde emeğine yüreğine sağlık kalemin daim yolun açık olsun
Hüzün verici, lakin tema' oldukça düşündürücü; yıllar yılı sılaya dönme umuduyla tırnağını dişine takıp sabreden, yaban ellerin yiyip bitirdiği, memleketlerine kavuşamadan, ya da iki ara bir dere kalmaktan yorgun insanların hayatı film gibi hep gözümüzün önünde cereyan etti.
Emeğinize sevginize sağlık, sabırlar diliyorum Ayşe hanım.
TÜM YORUMLAR (54)