Gurbetten Anneme-1-5.avrupa Şiir Yarışm ...

GURBETTEN ANNEME -1-

Yine hasretinle kaldım baş başa,
Şimdi bir köşeye kuruldum, anne!
Sadece bir serap gurbette, neşe,
Peşinde koşmaktan yoruldum, anne!

Sevdiğim nerede, seven nerede?
Arkamdan methedip, öğen nerede?
İtimat nerede, güven nerede?
En muhkem yerimden kırıldım, anne!

Sır verdim dostuma, aram açıldı,
Derdimi söyledim, yaram açıldı.
Akımı gösterdim, karam açıldı,
Ben, bana gücendim, darıldım, anne!

Her gece kâbusa döner düşlerim,
Figana çevrilir her gülüşlerim.
Ben beni boğazlar, beni şişlerim;
Bu gece çarmıha gerildim, anne!

Adsız şehitlerin yasını tuttum,
Yaşamanın adını da unuttum...
Kurtulayım, diye ölümü yuttum,
Ben kendi ölümde dirildim, anne!

Anne, gurbet değil beni ağlatan.
Neden baştanbaşa garip bu, Vatan?
Her karış toprakta şüheda yatan.
Ben o diyarlardan soruldum, anne!

Tarih boyu ağıt yakan ben oldum,
İki gözü yaşlı bakan ben oldum,
Zulüm gören, boyun büken ben oldum,
Heyhat! Yine hakir görüldüm, anne!

Lübnan'da hedefe diktiler beni,
Keşmir’de odlara yaktılar beni.
Cezayir’de ipe çektiler beni,
Bosna’da anlımdan vuruldum, anne!

Çeçenya’da kanım aktı, sel gibi,
Karabağ'da soldurdular, gül gibi,
Öz yurdumda garip kaldım, el gibi;
Yine öz yurduma sürüldüm, anne!

Dünyaya gözümü açtım, Gazze’de,
Nefes nefes acı içtim, Gazze’de.
Kendi kefenimi biçtim Gazze’de,
Akan kanlar ile yoğruldum, anne!

Kaldı mı yaşamak: gözyaşı, figan?
İnsan avcıları kan kusuyor, kan!
Bir tarafta Irak, bir yanda Afgan! ..
Kimin için kurban verildim, anne?

Hayalin ömrüme ziyafet oldu,
Seni, düşte görmek kifayet oldu.
Ömrüm baştanbaşa sefalet oldu,
İtildim, kakıldım, yerildim anne!

Düşüncemde, hayalimde sen varsın,
Beni bu dünyada tek sen anlarsın.
Varlığın ruhumu sımsıcak sarsın,
Yine hasretine sarıldım, anne!

Berlin -1996

AbdulKadir İNALTEKİN/ Berlin -Almanya