Gurbetten Anama Mektup Şiiri - Sait Kuru ...

Ak şaçının örgüsünde güller açan anam
Güzel anam
Gözleri boncuk anam
Boncuk gözlerinden
Saçlarının belik pörçük örgüsünden öpüyorum

Gurbette hallolmayan günlere açılan
Leylakların dondugu bu ayaz günden
İnsanlardan uzuklaştıkça
İnsanlığa yaklaştığım
bu zamandan
bir yanım ağrılı
bir yanım ulmuş dökümüş
Seni anıyorum

Ay giriyor penceremden
Dolunay yarım ay
Sabahlara kadar bağdaş kurup
Geçenleri ışığa vurup
Tartıyoruz geçen zamanı ve gurbeti
Gözlerim ağırlaşıyor
Defol cehennem ol git
diyorum
Gülüyor
Çavdar gibi eğiliyor
ay karşısında başım

Yalnız bırakıp
Bir hava almak için çıktığımda kapıdan
sararıp soluyor hüznünden

Öğrensen bu havayı
Yavrum
Kuzum
Saidim
Soldurma ciğerini diyeceksin
Biliyorum
Geçen bir emmiye sordum
Kırk beş yıldır içiyormuş
Öldürmez dedi
merakta kalma anam

Dönüş yolunda ayak izlerinden
O sanrılı gizlerinden
Kırcılı gözlerinden öpüyorm
Giriyorum kapıdan
Bir tufan başlıyor yeniden
Ay gitmiyor
saçlarımı okşamak bahanesinde başımdan

Bu kış gelemem herhal
Gelsemde kalamam
Üzülme
Bir zaman
Yine gülmek ağlamak için seninle
Düşer yola kokundan bulurum seni

Elimden gelsiydi beni yaralayan
o ayı
Geceyi tüm gücüyle örten dolunayı
Cebime katarak o yarım hilali
Getirirdim
Zamanın cenderesine sıkıştık
Getiremem
kusura kalma be anam

Yalnız değilim kalbimden çıkan ışıkla ay barıştı
Gönlüm ışığa el etti
İçime ışık karıştı
Ranzamı kalorifere dayadım hem üşümem
Merakta kalma ben iyiyim anam

Bu sana
Ne ilkin yazdığım
Ne son yazdığım şiirim
Sana ben kasidelerde yazarım
Öyle ya zaten sökmüşsün hayatın hecesini
Ne yapacak nedeceksin benim şirimin gecesini

Anam
Şiirimi bitirmek istemem
Ama ay var yanımda
Konuşacaklarımız var
Onda senden haberler olabilir
Tekrar yazarım ben sana

Baktım gelmemiş başucuma
O gelmemiş bu gece
Yaralanmış yolda kalmıştır belkide
Ben ben bu gece kanlı ayla
Buluşmaya gidiyorum

Haydi anam
Güzel anam
Gözleri boncuk anam
Bocuk gözlerinden
Saçlarının belik pörçük örgüsünden öpüyorum