Gurbetteki… Şiiri - Kazım Bektaş

Yine yalnızlığım bir gecesinde,
Kalbime inliyor gökyüzünün bütün karanlığı,
Ilık ılık esiyor yüreğime de rüzgarlar
Ta gurbetlerde uzak diyarlarda

Seninle gezdiğim bağ bahçelerde
Hüzün bir sevda şarkısı çarpıyor içimde
Ürperiyorum, gözlerine bakınca
Anlatması imkansız bir histi içimde saklı
Uzanıp gidiyordu size doğru

Belki de uykudasın bu gece yarısı beni düşünüyorsun
Göksünün üstünde eski bir resmim
Ve telefonundaki kısacık tek kelime seni seviyorum mesajım
Dalıyorsun uzaklardaki hayalara
belki bir gün gerçekleşir diye

Ölümle kalım arasındaki tek çizgiler ise
sana kavuşmak tır niyetim
peşinde koşa çağım ölüm ayırana kadar
Aşkım, aşkımız ve
Bana sevdiren masum duruşun

Artık çıldırıyorum seni hatırladıkça sevgilim
Beynim de çıkaramıyorum o sevgi sözcüklerini
Hatta ağlıyorum, bazen sesiz kalınca
Tutamıyorum gözyaşlarımı, sel gibi akan yaşları

Senin ismin bile bir seda geliyor içimde
Taşa toprağa, yazsam aşkımı seni seviyorum
İçimde burukluk bir hınç var seni görmeden
Kuş seslerine gül kokularını aldırmıyorum artık

Nasıl olsa bu hasret bitecek yarın

Al artık güller senin olsun kokuları gelmiyor artık
Hüzün değil, sevinç yaşları aksın gözünden,
Dudaklarında tatlı değil acı veriyor
Umut şarkıları dolaşsın her yerde

Çalsın aşk şarkıları bu gece
Haykır geçip giden akşam karanlığında
Masamda seni görüyorum kadehimin içinde
Bir damla yağmur gibi akan gözyaşlarımda

Kaldıramıyorum başımı masamda
Bir çocuk gibi saf ve günah sız
Ve beni bekle,
Sakın küsme yalnızlığa sen varsın ya hayalimde
Çünkü ben burada, senden dağların ardında

Kavuşabilmek ümidiyle geçiriyorum günleri,
Sabah doğan güne, gece çıkan aya,
İnanmazsan sor bir kere anlatırlar beni sana
Arkadaş olduk artık karanlıkla yıldızlara

Oturup sohbet ediyoruz sabaha kadar
Her akşam anlatırım seni onlara
Onlarda seni tanıyorlar artık benim kadar
Sesiz sedasız büzülmüştüm bir kuşede

Yalnızlığımla baş başa iki damla yaş süzüldü gözlerimde
Sordular bana Kazım hayırdır derdin nedir diye
Sustum kaldım orada öyle
Sen sen yoktun yanımda bense bir garip mecnun
duvar dibinde, leyle ise köşklerde sefa içinde