yazan kalemin konuşan dilin izmir
Özlemim yanlızlığ hasretise sılama
Nefretim kinim doğduğum torağa
Kırkından sonra düştüm gurbet yoluna
Acı gerçek yaşamımsa anılarımda
Varlığım gerçek yokluğum acı
Hasretimse ne ana nede bacı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim