Gurbette Sıla Şiiri - Mustafa Erol

GURBETTE SILA

Gurbet denince, ateş yanar içimde.
Hep gurbetteyiz,başka başka biçimde.
Garibin kalbi sıla, aklı geçimde.
Gonca gül gibi kokar, gurbette sıla.

Sılamın dağları, göze bağ görünür.
Ağaçsız tepeler, yeşile bürünür.
Öyle olsa bu garip, neden sürünür.
Kalbe küflü çividir, gurbette sıla.

Gurbette başka gelir, şair ilhamı.
Cennetten haber gibi, dostun selamı.
Üzüp ağlatsa bile, dostumun kelamı.
Hasreti gönle çakar, gurbette sıla.

Sızlatır gönül telini, Dadaş Narman
Konya olur, Çumra olur, yürekte can.
Bak nasıl dökülür gör, gözümden mercan.
Cehennem gibi yakar, gurbette sıla.

Bir de bayram yaşarsa, gurbette garip.
El ayak tutmaz olur, gönül muztarip.
Anne eli öpmek ister, evine varıp.
Tüm gönülleri dağlar, gurbette sıla.

Mustafa EROL