Gurbette Ölümün Acısı Şiiri - Çile Cenbey

Gurbette Ölümün Acısı

Bir ağaç gibidir yaşam;
Doğduğun anda ekilir.
Yaşantın toprağa saldığın kökün kadardır.
Önce dal verirsin;
Aşağıdan yukarıya doğru,
İlk dal anadır sonra gelen baban
İki dal arsında filiz verir
Abin olur, ablan olur.
Sonra açan filizler;
Kardeşlerin olur.
Sevgin kadar çoğaltırsın daları
Dostların olur arkadaşların.
Sevdan meyveye durur;
Üzümünden narına, ayvasından incirine
Her biri bir başka tat evlatların olur.
Sonrasında ölüm gelir! ,
Gelişi acı değil sızıdır
Çeker koparıp alır,
Dallardan birini
Sızlar için, yanar için
Gurbette tek başınasın,
Yaşarken ölüm sancısını.

Çile Cenbey