gürbet elde hasretim memlekete
sende yaşarken bilemedim degerini
şimdi çok uzaklardayım arıyorum seni
havanı topragını suyunu
hayal kuruyorum şimdi kendi kendime
anam babam gardaşim sevdiklerim nerde
hepsini çok özlüyorum
birde neyi özledim biliyormusun
emin önünde balık yemeyi galata balık tutmayı
sultan ahmet ayasofyada gezmeyi
özlemek ne kelime istanbul seni istiyorum
ama gelemem şimdi çok uzaklardayım
rüyada da olsa görecem seni
ama bekle kavuşmamız az kaldı
yedi cihan bir olsa koparamazlar seni benden
ah bir uzaklara gitte gör memleketin degerini
işte o zaman içinde kopar kor alevi
söndürmek içim çabalarsın nafile
sönmez söndüremesin o sevgiyi
akşamları gökyüzünde yıldızlara bakarsın
kayan yıldızlar gözüne takılır bir anda
hangisi memlekete kayıyor diye düşünürsün
hasreti sanki beraber alıp götürür
beklersin posta gövercinini hasretle
ama ne gelen var ne giden
hüzün çöker pencerene
beklemek dayanmak çok zor biliyorum
nazim hikmette memleket için yanmadımı
binlerce şiir yazıp memleketi anmadımı
onun için gürbet elde hasretim memlekete
24.01.2011
Kayıt Tarihi : 24.1.2011 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!