Ağladım göz yaşım sinemi yaktı,bu gurbet insana çok şey öğretir Hasret yureğim de bir iz bıraktı gurbette yabancılara hor denir
Yine bahar geldi açtı çiçekler memleket havası esmez burada Gül dalında bülbül sabahı bekler bu talihsiz başım yine belada
Bu gurbet harcadı baharım benim
Bahar adına bir şey yaşamadım o eski günleri nede özlerim Geçte olsa harcandığımı anladım...
Gurbette çok insanlar yoldan sapar insani duygular ondan alınır Bunalıma girip hayattan bıkar sarıp dağda uçurumda bırakırlar
Nice baharında gonca gülleri vahşet eliyle alıp yoldular sevgi Şevkat dolu çok günüllerin içine kin nefret hırs doldurdular
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta