Ağladım göz yaşım sinemi yaktı,bu gurbet insana çok şey öğretir Hasret yureğim de bir iz bıraktı gurbette yabancılara hor denir
Yine bahar geldi açtı çiçekler memleket havası esmez burada Gül dalında bülbül sabahı bekler bu talihsiz başım yine belada
Bu gurbet harcadı baharım benim
Bahar adına bir şey yaşamadım o eski günleri nede özlerim Geçte olsa harcandığımı anladım...
Gurbette çok insanlar yoldan sapar insani duygular ondan alınır Bunalıma girip hayattan bıkar sarıp dağda uçurumda bırakırlar
Nice baharında gonca gülleri vahşet eliyle alıp yoldular sevgi Şevkat dolu çok günüllerin içine kin nefret hırs doldurdular
Kayıt Tarihi : 27.7.2011 18:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Güzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/27/gurbette-harlana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!