Ağladım göz yaşım sinemi yaktı,
bu gurbet insana çok şey öğretir
Hasret yureğim de bir iz bıraktı
gurbette yabancılara hor denir
Yine bahar geldi açtı çiçekler
memleket havası esmez burada
Gül dalında bülbül sabahı bekler
bu talihsiz başım yine belada
Bu gurbet harcadı baharım benim
Bahar adına bir şey yaşamadım
o eski günleri nede özlerim
Geçte olsa harcandığımı anladım...
Gurbette çok insanlar yoldan sapar
insani duygular ondan alınır
Bunalıma girip hayattan bıkar
sarıp dağda uçurumda bırakırlar
Nice baharında gonca gülleri
vahşet eliyle alıp yoldular
sevgi Şevkat dolu çok günüllerin
içine kin nefret hırs doldurdular
Kayıt Tarihi : 27.7.2011 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!