Gurbette Gül Olmak Şiiri - Bayram Tunca

Hayat dediğin, doğum ile ölüm arasındaki yoldur
Diyar-ı gurbette hasret ve çile çekmek çok zordur
Gül olmak, hem de gurbette gül olmak ne zordur
Hele/hele bülbüle hasret kalmak, daha da zordur

Diyar-ı gurbette gülün derdi, çilesi bol mu boldur
Gurbette gül olmak; için için yanan bir ak kordur
Gurbet yolu ince uzun ta Fizan’a giden bir yoldur
Gurbette hasret, özlem, çile çekmek çook zordur

Gurbette hem gül, hem de abla olma ne zordur
Bir de ağabey rolünü üslenmek, daha da zordur
Hasretten kavrulursun tuzlu Çorum leblebisi gibi
Belleğindeki duygularla, savrulursun selvi misali

Gurbette sarayda da olsan memleket gözünde tüter
En âlâ yemeği yesen, memleketinki burnunda tüter
Aldığın haberle ya belin bükülür, ya da yüzün güler
Bundandır bülbül altın kafeste dahi olsa, dertli öter

Diyar-ı gurbette gül derdini, varsa bülbülüne döker
Hele bir de Leyla’sını yitirmişse; o an ah, vah çeker
Daha gençliğine doyamadan, için, için eriyip çöker
Gül, belki de Bayram’ı şöyle der; yazma artık yeter

Gurbet öyle acı ve acımasızdır ki; ölümden de beter
Vatanındaki tüm sevdiklerinin özlemi burnunda tüter
Zaten gurbette ayrılık acısı dert olarak yeter de artar
Gurbette gün geçtikçe her şeyin özlemi arttıkça artar

Gurbette bir gayen için bulunuyorsan o an sevabın artar
Hastalığa/musibete karşı sabır gösterirsen derecen artar
Şikayetçi olmaz da sabır gösterirsen hicret sevabın artar
Eğer, dost ve akrabayla alakayı kesmezsen duacın artar

B. Tunca/09.09.2001.9.55