Gurbette Bitlis Şiiri - Mehmet Cemal Saydam

Bir avuç su değdiğinde yüzüme,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.
Bir bardak çay, ilişince gözüme,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Dalga-dalga gelip geçtin önümden,
Gül topladım, Hersan’ından-Kömüs’ten.
Dalıp gittim, Hizan’ından-Mutki’den,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Dalıp hayallere, seni anarken,
Muzu, uçkun niyetine soyarken,
Ispanağı, çiriş diye doğrarken,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Acıdır gurbette, bir dilim ekmek,
Rüyama süs olur, hep seni görmek.
Aşığa ar gelir, geriye dönmek,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Gurbette binalar, göğü delerken,
Ahlat’a varmışım, rüzgârdan erken.
Adilcevaz, Vangölü’nü beklerken,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Seyrine dalmışım şöyle dünyanın,
Hanlarına konuk oldum Tatvan’ın.
Üzümüne hasret kaldım Garzan’ın,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Soframda pilav var, içinde etler,
Sanırım değişip, olacak kenger.
Sinide bir tas ayran, önümde lenger,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Komşuda düğün var, düğün zamane,
Töreler bozulmuş, toylar meyhane.
Çalınmadan memyaneyle-garzane,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Gurbet ne, sıla ne, nerede çare?
Bir ses gelir uzaktan, içimde yâre.
Çalındıkça,“Bitlis’te Beş Minare”,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Sırdaş oldum Dideban’ın dağına,
Gönlüm yanar, Güroymak Ocağı’na.
Hasretim var, yarpuzuna-cağına,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.

Islanır gözlerim, seni anarken,
Dört duvar odamda, ağıt yakarken.
Açıp tabakamı, tütün sararken,
Bugün yine, hatırıma sen geldin.