Gurbette Bayram Şiiri - Abdil Yıldırım

Bayram sabahında şafak sökmeden,
Kaldırır insanı gurbette bayram.
Herkes sılasına doğru giderken,
Soldurur insanı gürbette bayram.

Dostlar kucaklaşır, öpülür eller,
Bir selam getirmez sıladan yeller,
Garip diyarıdır şu gurbet eller,
Çürütür insanı gurbette bayram.

Bayram günlerinde kanar yaralar,
Yollara bakarak ağlar analar,
Garibin halinden garipler anlar,
Çürütür insanı gurbette bayram.

Taş yürekli dağlar kesti yolumu,
Kimselere diyemezdim halimi,
Şu sıla hasreti çözdü dilimi,
Söyletir insanı gurbette bayram.

Akşam oldu gün ufuktan aşıyor,
Hüzün damla damla kalbe düşüyor,
Kurtlar kuşlar bile bayramlaşıyor,
Ağlatır insanı gurbette bayram.