Gurbette Bahar Gelmiyor

Ahmet Kenan Çiftçi
104

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Gurbette Bahar Gelmiyor

Evimden uzaktayım bu mudur sitarem?
Durmadan kar yağıyor tenim buz keserken
İçimde yangınlar cehennemi kıskandırıyor
Sokaklar bembeyaz süt dökülmüş gibi göklerden
Arabalar görünmüyor ve hayattan yok bir belirti
İnsanlık ölü gibi Azrail ve Mikail ortak olmuş sanki
Kapım açılmıyor arkası kar dolu
Balkona bile çıkılmıyor kar fırtınası dağlıyor yüzümü
Evimde yapayalnızım bir kedim bile yok bana sırnaşan
Kış gelince ölüyor bedenim aslında duygularım keskin
Ah köyümde olmak vardı şimdi yanmasa bile sobam
Ama gurbette doğalgaz içinde üşüyorum şimdi
Battaniyeler ve kat kat elbiseler bile ısıtmıyor beni
Çorap ve patiklerim sararken ayaklarımı dizlerim sızlıyor
Ellerim titrek ve ürkek halde eldivenler içinde parmaklarım hissiz
Ya gönlüm sızlarken var mı bir ilaç yahut merhemi?
Sevdiklerim içimde yaşarken sarılamıyorum sıkıca
Komşudan gelmiyor bir sıcak çorba bile selam bile az vakit
Ben köyümde kaynayan kazanları özledim şimdi hayal gibi
Apartmanlar sarmış etrafımı yok bir yeşillik,su veya tepe
Asık suratlar güneşli günde bile mimiksiz
İnsanlar bir sağa bir sola giderken hedefsiz
Ah kara kış birde sen geldin bunca soğukluk içinde
En azından kuşlar vardı özgür,hür ve mutlu cıvıl cıvıl
Sen gelince onlarda göçtü süpürdün zalim kış
Bir tebessüme muhtaç iken gözüm ve gönlüm bir pare
Nemrut'un ateşi sanki kar kuyuları artık
Dışım Sibirya olup donmuş içim çöl sahrası gibi kupkuru ve kızgın
Takvimden silsem kendim için aralık,ocak,şubatı
Dokuz ay bana yeter üç ay eksik yaşamaya razıyım
Mart ayına razıyken gurbet elde çaresiz haldeyim kışta
Fotoğraflara bakıyorum onlar bile puslu ve dumanlı
Resimlerde bile saklanmış güneş hayret edilesi
Güneş efendi kaçma kıştan artık süzül göklerden
Bahara girelim bari kaybolsun bu içten duygular birden
Bir çiçeğe şiir yazalım kırlara çıkarak kuytularda
İnsanlar duymasın bizi bahara şiir okurken
Ve kış gelme artık bana rica ederim senden
Git çöllere kavuş onlarla gider hasretini yılların
Beni teğet geç bir kaç yıl nefes alayım boğulmaktayım
Mevsimler üç olsun aylar dokuz
Doksan gün eksik yaşarım her kış ölmektense sürekli
Takvimleri hızlı hızlı yırtsam gelir mi bahar hemen?
Yoksa işe yaramıyor mu takvimler?
Kağıt takvimlere bile söz ve naz geçmezken
Nasıl dinlesin bizi devirici kış?
Masamda çay,bisküvi,kalem ve defterim
Sancılar geçiriyorum ruhsal sancılar
Beş duyu organım huzursuz bu halimden
Hekimlerin telefonu kapalı ve hastaneler kar altında
Bir davetsiz kışın içinde kıvranıyorum gurbette Gülüm,yaseminim,açelyam,sümbülüm,manolyam sizi çok özledim
Üzgünüm gelmez elimden buluşmak özür dilerim
Lalem,nergisim,nilüferim,menekşem,papatyam
Sizi de unutmadım şiirler yazdım buluşunca okuyacağım
Kış sizi ayırdı benden artık ona edin birazcık sitem ve kinaye
Gördün mü kış ne yapmaktasın?
Bir gelişinle çiçekler soldurmaktasın
Çaldın gülüşlerimizi ve sayısız dostumuz içinde kayıp
Ovalar,çayırlar,tepeler,vadiler ve yaylalar hepsi öksüz ve yetim
Suçlusu sensin gaddar kara kış hele farkında mısın?
Sönmüyor içimde yangınlar ağlamayla keşmekeş
Kış bir türlü bitmiyor bağırmayla ardında bırakıyor leş
Ve gurbette bahar gelmiyor çağırmayla sevgili kardeş

Ahmet Kenan Çiftçi
Kayıt Tarihi : 15.6.2021 03:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ahmet Kenan Çiftçi