İş bitipte yönüm eve dönünce
Belirir ufkumda hüzün akşamlar
Bir kasvettir çöker inceden ince
Çekilmez çiledir yazın akşamlar
Sessizleşir ruhun serden geçersin
Çaresizce boyun büken naçarsın
Özlemini yudum,yudum içersin
Bir dinmez acındır sızın akşamlar
Ellerin cebin de birşeyler arar
Sızlarda yüreğin ciğerin yanar
Geriden görenler bir deli sanar
Bitirir tüketir özün akşamlar
Resimler mektuplar teselli vermez
Dolar da gözlerin yaşların dinmez
El alem halinden derdinden bilmez
Kaybeder benliğin izin akşamlar
Odan da sessizsin hayale dalan
Sanarsın bunca yıl yaşanan yalan
Sinirler boşalır ağlan da ağlan
Bitip tükenmez ki uzun akşamlar
Karanlık çökerken yavaştan cama
Gölgeler douşur ıssız odama
Duyan olmaz cevap gelmez sedama
Ağıdım gırtlağa dizin akşamlar
Ürperir vücudum titrer bedenim
Ne gelenim olur ne de gidenim
Yatak tabut olur cesetse tenim
Gösterir azrail yüzün akşamlar
Gözler ki uykuya hasret eyvahlar...
Zaman geçmez olur sabır duraklar
Aklından geçerken bir bir ıraklar
Tüketir nefesin sözün akşamlar
Kayıt Tarihi : 17.4.2010 11:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!