Gurbetçiler gurbet ele varınca
Yürekleri hasret ile yanınca
Hele bir de memleketi anınca
Dökülür gözünden yaşlar sel gibi
Baharı yaşamaz bilmez ki yazı
Hasret ağır gelir çoğalır sızı
Sıladan gelince el kadar yazı
Işıldar gözleri açar gül gibi
Sert eser hep gurbet elin poyrazı
Haykırsa duyulmaz sesi avazı
Akşam olup ele alınca sazı
Memlekete gider gelir yel gibi
KUTUB? ’yem gurbetin çilesi zordur
Her günü ateştir her günü kordur
Gurbetçi gariptir gurbetçi hordur
Atılır üstüne taşlar el gibi
Kayıt Tarihi : 9.7.2019 09:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tevfik Keneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/09/gurbette-aksam-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!