Oturursun sessizce bulvar kahvesindesin
Garson çocuk kahveni biraz sonra getirir
Bakarsı etrafına bir dost görmek istersin
Yalnızlık yıkar seni vefasızlık bitirir
Bir sevimli yar gibi tüter sıla burnunda
Bakışlarından özlem acı kolay seçilir
İnsan sevgiye muhtaç dosta arkadaşlığa
Gözlerinde bir hüzün bir acıdır belirir
Konuşmak insanlarla doyumsuz mutluluktur
Sen gurbette bitersin gurbet seni kemirir
Caddelerde insanlar aşklara yol sürerler
Yalnız geçerse yıllar insan erir tükenir
Kayıt Tarihi : 17.4.2007 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!