Ben uzak olmayı hiç sevmedim
yerimden, yurdumdan.
Hiç sevemedim seyahatleri,
kısacık ayrılışlarda olsa
Hep hüzün doldu içime
bir uçakta küçülürken,
doğduğum şehir aşağıda
hasret büyüdü içimde
daha uzaklaşmadan
burnumda tüttü bütün sevdiklerim,
bütün alışkanlıklarım.
Hele o otel odaları,
o günü birlik yalnızlıklar
Buz gibi soğuk gecelerde,
o yabancı yataklarda geçen
upuzun yarı uykusuz geceler,
Hiç sevmedim ben gurbetliği, hiç
Kısa ya da uzun fark etmez
Olmasın ömrümde hiç sevdiklerime,
yerime yurduma hasret..
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!