Gurbette Şiiri - Necim Gül

Kara trenlerin kara dumanı,
Hasret bıraktınız bana yuvamı,
Saracak kimse yok yaralarımı.
Gurbet elde bittim tükendim artık.

Gözlerim yoldadır kimseler gelmez.
Çıkıp da birisi halimi sormaz.
Beklerim beklerim kimse seslenmez.
Gurbet elde bittim tükendim artık.

Kırılmış kanadım kırılmış kolum.
Çıkmaza çıkar hep, bağlanmış yolum.
Çiçek gibi her gün kurumaktayım
Gurbet elde bittim tükendim artık.

Bir vefasız yare bağlandı gönlüm.
Ne gecem gecedir; ne gündür günüm.
Yandım ateşiyle savruldu külüm.
Gurbet elde bittim tükendim artık.

(Siirt,1988)